Autor: Danijela Nišavić
Ispod drveta zapisa, na zavetnom mestu u selu Ostrelj na obroncima Bjelasice decenijama se bratstvo Nišavića okupljalo. Tu se svetkovao Svetac zaštitnik Car Konstantin i Carica Jelena, saborovalo, dogovaralo i družilo. Tu ispod razgranate krošnje stare kruške nastao je plan da se sagradi crkva Svete Matere Paraskeve – Sveta Petke, duhovnе zaštitnicе i slavе bratstva. A kad ima vere i ljubavi sa slogom sve što se zamisli se i ostvari. Ujedinjeni crkvu su sagradili za tri godine.
Nišavići, kako je u svojoj knjizi „Bratstvo Nišavića od Ostroga do Svete Trojice“ naveo Radisav V. Nišavić, potiču iz velikog i najbrojnijeg plemena današnje Crne Gore, od Bjelopavlića. Rodonačelnik je Niša Kadić, rođen u selu Boan u Bjelopavlićima, a Ostrelj na Bjelasici je nastanjen 1860. godine.
„Kod Nišavića se slavila Sveta Petka, da je tako, dokaz je što se mnoge porušene crkve obnavljaju, ali i podižu nove svetinje. Nišavići iz Ostrelja sačuvali su predanje o postojanju crkve u Ramčini, današnjoj šumi, prema Ostrelju. Ne zna se kada je građena i ko ju je podigao, ali je bila vrlo stara. Vjeruje se da je iz vremena Grka (Vizantije) i da je oko crkve dobro rađala pšenica i postojala naseobina“, navodi se u knjizi izdatoj 2006. godine.
I u vreme komunističkog režima porodice su čuvale i sačuvale tradicionalne običaje i poštovale krsne slave. Molilo se u tišini doma.
„Još dok je delovao Savez komunista, postojala je ideja bratstva da se sagradi crkva u Ostrelju. Meštani su spontano uveli u tradiciju da početkom juna, dan Cara Konstantina i Carice Jelene obeleži se zavetna slava sela. Tada su se meštani okupljali ispod kruške i tu ispod krošnje bi pop obavljao službu, molio se za napredak sela, da ih Bog blagoslovi i da im sve uspeva. Na jednom takvom skupu na kom su bili Rade i Goran Nišavić, Dragan Nedović koji je obnavljao crkvu u Prijelozima, nastao je dogovor da naprave u Ostrelju crkvu pored kapele, da imaju svoj hram da se okupljaju i da se obavljaju službe. Na tu inicijativu se odmah javio rođak Lido poklonivši deset ari placa za izgradnju crkve. Usledio je predlog dr Raša za sastav crkvenog odbora i krenuli smo aktivno da ostvarujemo zamisao“, priča Rajko Nišavić, sudija Saveznog suda u penziji, predsednik crkvenog odbora.
Ujedinjeni sakupili su novac za svoj hram, čija je izgradnja počela 10. aprila 2010, kada je tadašnji preosvećeni Vladika G. Joanikije danas mitropolit crnogorsko-primorski, osveštao temelje. Crkvu su gradili i izgradili meštani Ostrelja, složno, sa ljubavlju i verom u Boga. Angažovali su građevince i za tri godine sagradili hram koji ima izgled crkve mučenice Lovćenske kapele.
„Nismo imali nikakav projekat, a onda je vladika Joanikije doneo projekat koji je naručio od dva profesora poreklom iz Andrijevice koji rade na Građevinskom fakultetu Univerziteta u Beogradu. Taj projekat je bio u svim detaljima izrađen do nivoa izgradnje na licu mesta. Jedina razlika je bila u tome što su u tom projektu trebalo da budu dve kupole, jedna veća i jedna mala. Kada je to Vladika video upitao je: „Šta će nama dve kupole, pravimo crkvu, ako hoćemo da bude kopija Njegoševe kapele sagrađene na Lovćenu, onda mora da liči na original“. Dao je nalog kako da crkva izgleda i da bude što vernija originalu. Imali smo i projekat za elektroinstalacije, koje ne smeju da budu od zapaljivog materijala. Svojim znanjem ih je postavio inženjer iz Prijepolja.“
Najlepše drvo za ikonostas je darovao Božović iz Zatona koji živi u Baru. Ikonostas je oslikala talentovana Milica Peruničić iz Tomaševa.
Prilikom svečanosti povodom postavljanja temelja, Rajko Nišavić je rekao da u selu nije bilo kuće koja prema svojim mogućnostima nije dala prilog za crkvu.
„To mojoj braći neka služi na čast. Za izgradnju crkve smo imali podršku velikog broja ljudi i podugačak je spisak onih koji su darivali za njenu gradnju. Na ovom području oduvijek su živjeli ljudi od vjere i pobožnosti, koji su poštovali svoju vjeru i iskonske hrišćanske vrijednosti. Usuđujem se reći da su naši preci bili tvrđi u vjeri. Oni su ovdje proslavljali Svetog Cara Кonstantina i Svetu Jelenu kao zavjetnu slavu sela, a poznato je da je car Кonstantin izjednačio hrišćanstvo s drugim religijama i zabranio progon hrišćanstva”, rekao je tada Rajko Nišavić.
Fotografije preuzete sa sajta Eparhije budimljansko-nikšićke, www.eparhija.me
Na Odanije Duhova, u subotu 29. juna 2013. godine Njegovo Preosveštenstvo tadašnji vladika G. Joanikije osveštao je novosagrađenu crkvu Prepodobne matere Paraskeve – Svete Petke. Činu velikog osvećenja novog hrama, a potom i služenju Svete Arhijerejske Liturgije, sasluživalo je brojno sveštenstvo i monaštvo, kao i verni narod iz Ostrelja, Bijelog Polja i drugih krajeva Crne Gore. Tada se krstilo i desetoro dece i odraslih.
Obraćajući se prigodnom besedom preosvećeni vladika G. Joanikije podsetio je vernike na reči Svetog proroka Davida: „Evo dana koga stvori Gospod, radujmo se i veselimo se u njemu.“
„U slavu Božiju i mi tako danas pjevamo ovdje, jer imamo za to veoma važan povod. Podizanje i osvećenje ovoga Svetoga hrama ovdje u Ostrelju, u slavu Božiju i u čast Prepodobne Majke Paraskeve, Svete Petke, koju mnogi od vas poštuju i slave. Кada je Bog stvarao svijet, On je stvorio nebo i zemlju, zvijezde, mora i doline. Blagoslovio je zemlju da rađa svakovrsne plodove, ali time nije sve završeno, jer je Gospod i dalje stvarao, ali kao naročito djelo stvaranja u ovome svetome mjestu možemo slobodno uračunati i ovaj sveti hram. Istina, on je rukama ljudskim podignut, ali je zasnovan na milosti Božijoj i Božijem blagoslovu“, besedio je 2013. vladika G. Joanikije dodajući da je zbog izgleda crkve njen značaj poseban. Ona, po rečima preosvećenog vladike, ima izgled crkve mučenice Lovćenske kapele i ona time svedoči da je naša vera, vera krsta, vera vaskrsenja.
Za Svetu Petku verni narod donese slavske kolače i svake godine ih je sve više
Preosvećeni episkop G. Joanikije odlikovao je arhijerejskim gramatama „za pokazanu ljubav i dobročinstvo prema svojoj Svetoj Crkvi, naročito prilikom izgradnje crkve u Ostrelju“, Odbor za izgradnju crkve. Gramate su dobili Rajko, predsednik odbora, Goran, dr Radosav, Vidoje, Vuk, Rade, Miloica i Vučina Nišavić. Prema predlogu Odbora gramatama su odlikovani Ranko i Vuksan Nišavić, Dragomir Lučić, Drago Vojinović.
Zvono za zvonik izradili su majstori Šumadije. Ono se čuje daleko, svuda gde su Nišavići od Bijelog Polja, Berana, Podgorice, Bara, Nikšića, Sjenice, Prokuplja, Kragujevca, Gornjeg Milanovca, Mramorka, Beograda, Novog Sada, Švajcarske, Amerike, Kanade…
(Tekst se može preuzeti uz navođenje izvora Plodna Zemlja i linkovanja www.plodnazemlja.com)
